Ne zaman Ada'dan bahsetsem,kendi küçüklüğümü hatırlıyorum.Çıkarıyorum fotoğraflarımı baktıkça bakıyorum.
Adım gibi eminim bu kadar,Ada'ya benzediğimi....
Akrabayız sonunda,benzememiz çok normal ama,bu kadar da ona çok benzemem bana şaşırtıcı geliyor...
Gözleri,kaşları alın tarafı,burnu daha neler saysam :)Umarım huylarımız da aynıdır bilemem belki bu kadarını,Abimlerle aramızda mesafe var,fazla görüşmesek de,bayramdan,bayrama,özel bazı günler olduğu zamanlar görüşülüyor,
Yanakları bile topan topan,elleri yumuk yumuk,başka ne anlatayım ki,resmen küçüklüğüm yani,tıpa tıp aynı versiyon, :) Kan sonucta benzeyecek elbette...
Ozan Abimle arasıra fırsat buldukça facebook'tan görüşürüyoruz...Ablam nasıl,Ada nasıl,hayattan,olan bitenden,Uzak ta olsa,biz mesafemizi burdan kısaltıyoruz,Konuşarak...
Onu gördüğümde,zaten benim küçüklüğüm geliyor aklıma,o fotoğraflar,
Fotoğraflar,boncuk gözler,yumuk eller,bacaklar,
Ada'ya bak,beni gör,ama küçüklüğümü özlüyorum gitgide...Bundan sonra çocuk olamayacağıma göre, :)) Ada = Ada
Ada'ya bakacaksın Mutlaka :))
Tatlı yeğenim benim,Yumoşum,Boncuğum,